“Mijn naam is Alise en ik heb het kleinste poesje ter wereld. Nou ja, misschien niet de kleinste. Misschien is het wel het meest exclusieve. Of de lekkerste. De meest high-end. Ik heb een kleine vagina. Een haute couture-doos.
Wat ik probeer te zeggen is dat ik mijn hele leven heb geworsteld vaginisme. Dit is een aandoening waarbij zelfs de hint van penetratie - vinger, tampon, lul, wat dan ook - je bekkenwandspieren spannen en in feite het hele ding afsluiten. Geen toegang. Nada."
Hierboven staan de openingsparagrafen van Alise's essay over haar reis met vaginisme, de schriftelijke nabehandeling en de reflectie op haar leven met deze verwoestende ziekte. vaginisme aandoening.
Bedankt, Alise, voor het openstellen van je privépijn voor anderen; het was ons een genoegen een belangrijke schakel in je leven te zijn geweest, en we wensen je een gelukkig leven in de toekomst.
Ga voor het hele essay naar Het kleinste poesje ter wereld.
Als u dezelfde problemen ondervindt, raadpleeg dan onze pagina vaginisme genezen.
