Vaginisme: het verhaal van een Joods-orthodox echtpaar

Wij zijn een orthodox-joods echtpaar. Toen we voor het eerst naar het Women's Therapy Centre gingen, waren we ongeveer anderhalf jaar getrouwd. De reden waarom we gingen was omdat mijn man en ik een moeilijke tijd hadden om geslachtsgemeenschap te hebben. Sinds we getrouwd zijn, verkrampte ik vaak tijdens geslachtsgemeenschap, waardoor het voor mijn man moeilijk of onmogelijk werd om binnen te komen. Ik zou strakker worden vanwege de angst die ik had omdat ik geslachtsgemeenschap pijnlijk vond. We deden er aanvankelijk niets aan, in de hoop dat het niet langer pijnlijk zou zijn en dat ik gewoon zou leren om mezelf open te stellen.

Nadat we een jaar na ons huwelijk waren bevallen, konden we helemaal geen geslachtsgemeenschap hebben omdat ik altijd zo gespannen was dat het voor mijn man onmogelijk was om binnen te komen wanneer we het probeerden.

Ik belde mijn OBGYN om haar te vragen wat zij dacht dat we moesten doen, omdat ik meer open wilde zijn als we geslachtsgemeenschap probeerden. Ze stelde voor om naar het Women's Therapy Center te gaan. Ik besloot ze te bellen om te zien of ze me konden helpen. We gingen op consultatiebezoek en ze vertelden me dat ze zouden kunnen helpen. In het begin was ik een beetje ontmoedigd vanwege de prijs van de therapie. Uiteindelijk ben ik toch doorgegaan met de therapie en daar ben ik erg blij mee. Alle tijd en kosten waren het waard.

Nu kunnen we met succes geslachtsgemeenschap hebben zonder dat het pijnlijk voor me is. Er zijn zelfs momenten geweest dat ik genoten heb van geslachtsgemeenschap.

Ik breng dat eerbetoon aan alle geweldige mensen van het Women's Therapy Center. Hun vriendelijkheid en geduld met mij hebben mij enorm geholpen. Ik wil dr. Katz, dr. Tabisel, dr. Lauren Stietzle en Sloane Tabisel bedanken voor hun hulp.

Nogmaals bedankt,

-anoniem (november 2014)