Vaginisme en zwangerschap

Vaginisme en zwangerschap openen de deur naar veel vragen en zorgen, die allemaal typisch zijn voor vrouwen over de hele wereld, ongeacht ras, cultuur, religie, opleidingsniveau, financiële status, enz.:

Is vaginisme een contra-indicatie om zwanger te worden?

Zwanger worden is een gezond proces, een natuurlijke ontwikkeling gericht op voortplanting, anders zouden we uitsterven. Het hebben van vaginisme voorkomt noch verhindert zwanger worden. Maar er zijn andere overwegingen, dus lees verder.

Kan ik zwanger worden door seksuele activiteiten als ik vaginisme heb?

JA, dat kan!

Velen geloven dat zwangerschap alleen kan plaatsvinden met een 'penis in de vagina' (vaginale geslachtsgemeenschap), en dat niet-penetrerende seksuele activiteiten – orale seks, manuele seks, etc. – zijn veilig.

Zelfs vrouwen zonder vaginisme, die liever geen geslachtsgemeenschap hebben, zullen vaak afzien van het gebruik van anticonceptie omdat ze denken dat zwangerschap niet mogelijk is door niet-penetrerende seksuele activiteiten.

Feit: een vrouw wel word zwanger als de man ejaculeert via haar geslachtslippen tijdens de week die leidt tot de ovulatie, wanneer de hormonale chemie in haar voortplantingssysteem bevorderlijk is voor de overleving van het sperma! We hebben veel patiënten gehad die stil waren maagden en toch al ouders, meerdere malen. Wees slim en verantwoordelijk!

Zijn er niet-seksuele manieren om zwanger te worden van vaginisme?

Ja, het kan gebeuren

Door de man te laten ejaculeren in een klein kopje en de vrouw zichzelf te laten insemineren (als ze de kleine spuit kan inbrengen), of
Door te ondergaan geassisteerde reproductie (onvruchtbaarheidsbehandeling).

Heeft mijn vaginisme invloed op de zwangerschap?

Ten eerste kan de onderliggende angst die gepaard gaat met vaginisme, in de eerste plaats voorkomen dat je zwanger wordt, zoals het ook zou doen zonder de aanwezigheid van vaginisme.

Ten tweede, wat gebeurt er met een vrouw met vaginisme tijdens de zwangerschap?

Medisch gezien zal ze, tenzij ze bekken (gynaecologische) onderzoeken en vaginale echo's kan verdragen, 'van buitenaf' moeten worden beheerd, en vaak door een verloskundige met een hoog risico;
Emotioneel zal ze worstelen met angsten en zorgen, waaronder zwangerschap, bevalling en andere stressfactoren, die allemaal een negatieve invloed kunnen hebben op de ontwikkeling van de baby.

Zwanger worden met vaginisme is echter niet noodzakelijk een slechte zaak. Veel vrouwen/paren die we ontmoetten omarmden dit geschenk terwijl ze toegaf dat ze in hun wanhoop alles probeerden wat ze konden, zelfs ten koste van het gevoel "nep" te zijn dat ze op die manier zwanger zouden worden.

Is vaginismebehandeling mogelijk tijdens de zwangerschap?

Dat hangt af van de behandelaar die u behandelt.

Ons standpunt was dat hoewel de vagina tijdens de zwangerschap doorgaans veilig is voor penetratie, er onvoorziene omstandigheden of ontwikkelingen kunnen zijn die de zwangerschap kunnen verstoren en we geven er de voorkeur aan dat onze behandeling niet wordt beschouwd als een mogelijke oorzaak daarvan.

Met andere woorden, wij zullen het fysieke aspect van onze interventie niet verzorgen als u zwanger bent, zelfs niet als uw zorgverlener belooft dat u veilig behandeld kunt worden voor vaginisme. Maar we komen graag tegemoet aan uw emotionele behoeften op elk gewenst moment!

Kan ik seksueel betrokken zijn tijdens de zwangerschap met vaginisme?

Absoluut ja, tenzij andersluidende medische instructies!

En waarom zou u niet seksueel actief blijven zolang u zich goed en lichamelijk op uw gemak voelt? Zwangerschap is geen ziekte en seksuele intimiteit is een belangrijk aspect van de relatie.

Hoe zit het met een bevalling met strakke bekkenbodemspieren?

Zal het samentrekken van de bekkenbodemspieren (vaginisme) de uitgang van de baby niet blokkeren, waardoor een keizersnede een must is??? Helemaal niet. Het fysiologische proces van de bevalling maakt de bekkenbodem spieren een niet-speler.

Hoe bevallen met vaginisme?

Vrouwen met vaginisme die een inwendig onderzoek kunnen verdragen (zij het onder dwang), kunnen heel goed vaginaal en zonder speciale aanpassingen bevallen.

Vrouwen die tijdens de zwangerschap nooit inwendig konden worden onderzocht, kunnen via een keizersnede worden afgeleverd als voorzorgsmaatregel tegen een verrassende anatomische of structurele afwijking.

Zal vaginale bevalling mijn vaginisme genezen?

"Oké, dus ik heb mijn baby vaginaal gekregen en nu zou het vaginisme genezen moeten zijn. Toch is het er nog steeds... Wat is er aan de hand?”

Het antwoord is simpel: een bevalling ('uit de vagina komen') lost de angst en ongerustheid die gepaard gaan met vaginale penetratie ('in de vagina komen') niet op en geneest deze ook niet. Dit zijn twee verschillende lichamelijke activiteiten.

Met andere woorden: reken niet op bevallen als a remedie voor uw vaginisme maar zoek liever professionele hulp voor de aandoening, zodat u niet teleurgesteld zult zijn na de bevalling.

Kan ik vaginisme krijgen na de bevalling?

Secundair vaginisme kan ontstaan door verschillende oorzaken bovenop een onderliggende angststoornis. Zonder die angst zal de vrouw de oorzaak als een feit aanpakken en vervolgens zonder aarzelen doorgaan met het hergebruiken van haar vagina.

Voorbeelden van oorzaken van secundair vaginisme na de bevalling, allemaal geassocieerd met een onderliggende angststoornis:

De episiotomie genas te strak, geslachtsgemeenschap werd pijnlijk of onmogelijk;
De episiotomie genas niet en maakte verdere interventie noodzakelijk;
Angst voor het 'breken' van de vagina na de bevalling;
De eerste geslachtsgemeenschap na de bevalling was pijnlijk, waarbij de vrouw aannam dat ze 'gebroken' was of dat 'er iets mis was';
De bevalling was ingewikkelder dan verwacht en werd door de vrouw ervaren als een traumatische ervaring;
"Ik zie er anders uit daar beneden. Ik ben niet dezelfde.”
Problemen met het gevoel van eigenwaarde, zoals overgewicht, slap zijn, niet langer aantrekkelijk zijn;
Druk van de partner om de seksuele intimiteit te hervatten.